Najlepsze filmy “Kinotawra”

Zemsta
Gatunek: biograficzny, historyczny
Reżyser: Jermiek Szinarbajew
Scenariusz: Anatolij Kim
Rok produkcji: 1989
Czas trwania: 100 min.
Obsada: Bajten Omarow, Juozas Budrajtis, Lubow Giermanowa, Oleg Fomin, Maksim Munzuk, Oleg Li

Nagrody:
1992 – Nagroga Główna na MFF w Turze
1990 – Nagoda Główna Festiwalu Niekupionych Filmów w Podolsku

Film udostępniony przez Studio Filmowe „Kazachfilm”.

Na delikatnych ramionach koreańskiego chłopca Sungu spoczywa wielki ciężar. Od samego dzieciństwa niesie ten ciężki spadek po ojcu i skazany jest żyć, myśląć tylko o zemście. Inaczej złamana zostanie tradycja i dusza ojca nie znajdzie nigdy ukojenia w świecie, do którego odeszła. Inaczej nie ma miejsca dla Sungu na tej ziemi...


Łaciaty pies, biegnący skrajem morza
Gatunek: dramat
Reżyser: Karen Gieworkian
Scenariusz: Karen Gieworkan
Rok produkcji: 1990
Czas trwania: 132 min.
Obsada: Bajarto Dambajew, Aleksandr Sasykow, Doschan Żołżaksynow, Tokon Dajyrbiekow, Ludmiła Iwanowa

Nagrody na festiwalach:
1991 – Nagroda Główna w konkursie „Kino dla wybranych” na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi

Film udostępniony przez Studio filmowe im. Dowżenko.

Film na podstawie powieści Czyngiza Ajtmatowa, nakręcony z precyzją dokumentu. Reżyser praktycznie przenosi widza w środowisko i klimat życia maleńkiego ludu Niwchi, zamieszkującego wybrzeże zimnego morza Ochockiego. Zdjęcia robione są od wewnątrz, jak gdyby ukrytą kamerą. Codziennie toczona jest ostra walka o przeżycie, która jest codziennością dla tych ludzi.
W rodzinie myśliwego rodzi się syn. Mijają lata. Pod kierownictwem dziadka zbudowana jest łódź. Chłopak po raz pierwszy w życiu, w towarzystwie dziadka, ojca i wujka, wyrusza w morze na polowanie. W drodze powrotnej łapie ich, trwająca od wielu dni, burza i mgła. Wody jest bardzo mało i jako pierwszy odchodzi dziadek, potem wujek i ojciec cłopaka rzucają się do morza, żeby on mógł przeżyć i kontynuować ród.


Uśmiech
Gatunek: fantasmagoria
Reżyser: Siergiej Popow
Scenariusz: Siergiej Popow, Dmitrij Łazariew
Rok produkcji: 1991
Czas trwania: 97 min.
Obsada: Natalia Lwowa, Galina Zachurdajewa, Piotr Kożewnikow, Dmitrij Szagin, Wiktor Gogolew, Aleksandra Swenskaja

Nagrody na festiwalach:
1993 – Specjalna nagroda jurorów (Siergiej Popow) na MFF kina autorskiego w San Remo
1992 – Nagroda Główna (Siergiej Popow) na FF „Debiut” w Moskwie
1992 – Nagroda Główna w konkursie „Kino dla wybranych” na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr”

Film według powieści Dmitrija Łazariewa. Akcja toczy się głównie w Domu wariatów. Jednak absurd nie ma granic. Ma tylko przyczynę, a czowiek jest jedynie przypadkową ofiarą ogólnego szaleństwa. W tym totalnym szaleństwie bohaterzy filmu starają się znaleźć odpowiedzi na „przeklęte” pytania.


Wyspa zmarłych
Gatunek: film montażowy
Reżyser: Oleg Kawałow
Scenariusz: Oleg Kawałow
Rok produkcji: 1992
Czas trwania: 86 min.

Nagrody na festiwalach:
1994 – Nagoda Rady Brytyjskiej (Oleg Kawałow) na MFF „Mediawave” w Gyor
1993 – Nagroda Główna w konkursie „Kino Autorskie” (Oleg Kawałow) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr”

Film jest surrealistycznym kolażem, w którym materiał fabularnych, dokumentalnych, animowanych filmów wczesnej rosyjskiej kinematografii uzyskuje nowy, niespodziewany wydźwięk. Film poświęcony jest pamęci znanej gwiazdy rosyjskich filmów - Wiery Chołodnej.


Aniołeczku, zrób przyjemność
Gatunek: melodramat
Reżyser: Usman Saparow
Scenariusz: Usman Saparow, Ludmiła Papiłowa
Rok produkcji: 1992
Czas trwania: 88 min.
Obsada: Wowa Frank, Tatiana Szrajber, Sasza Szrajber, Agamurad Dżanmuchamiedow, Lidia Briestel, Ata Dowletow

Nagrody na festiwalach:
1994 - Nagroda Specjalna Liv Ullman (Usman Saparow) na MFF w Chicago
1994 – Grand-Prix (Usman Saparow) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
1993 – Nagroda za najlepszą dziewczęcą rolę drugoplanową (Tatiana Szrajber) na FF „Sozwiezdie”
1993 – II Nagroda jury dziecięcego (Usman Saparow) na MFF w Berlinie
1993 – Nagroda „Złoty motyl” (Usman Saparow) na MFF w Isfachanie
1993 – Nagroda i Dyplom „Za wybitny film dla dzieci i młodzieży” (Usman Saparow) na MFF filmów studenckich w Tel-Awiwie”

Deportacja narodów w czasie II Wojny Światowej dotknęła również niemieckich miejscowości w Turkmenii. Sześcioletni Georg został sam. Rzeczywistość przeraża go swoją agresywnością. Stawia przed nim ostre pytania: co jeść, czym leczyć Jaszkę, jak pochować ciocię Lizę. W okrutnych warunkach cudem ocalała dusza - cudem, wymyślonym przez chłopca. W gniazdku dla Aniołeczka, zbudowanym na drzewie, Georg znajduje rzadkie prezenty: kubek mleka, kolbę kukurydzy albo dziwne niebieskie jajko. To obcowanie z tajemnicą Kosmosu, skarbonką ludzkiej dobroci, miłości i współczucia jest zbawieniem dla małego serduszka. Dusza żyje oczekiwaniem szczęścia.


Osobliwości narodowego polowania
Gatunek: komedia
Reżyser: Aleksandr Rogożkin
Scenariusz: Aleksandr Rogożkin
Rok produkcji: 1995
Czas trwania: 96 min.
Obsada: Wille Haapasało, Aleksiej Bułdakow, Wiktor Byczkow, Sienion Strugaczow, Siergiej Russkin, Siergiej Kuprijanow, Siergiej Gusinskij, Igor Siergiejew, Aleksandr Zawjałow, Aleksiej Połujan, Michaił Kiriluk, Zoja Burak

Nagrody na festiwalach:
1996 – Nagroda „Zielone jabłko – złoty listek” za najlepszą pracę operatora (Andriej Żegałow)
1995 – Specjalna nagroda jury (Wiktor Byczkow) na FF „Wiwat kino Rosja!” w Sankt-Petersburgu
1995 – Nagroda prasy (Aleksandr Rogożkin) na FF „Wiwat kino Rosja!” w Sankt-Petersburgu
1995 – Nagroda Główna (Aleksandr Rogożkin) na FF „Okno w Europę” w Wyborgu
1995 – Nagroda im. Kozincewa za najlepszą reżyserię (Aleksandr Rogożkin) w konkursie nagród zawodowych Studio Filmowego Lenfim – „Miedziany jeździec”
1995 – Nagroda publiczności (Aleksandr Rogożkin) na MFF w Sławuticzu
1995 – Grand-Prix Konkursu Głównego (Aleksandr Rogożkin) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
1995 – Nagroda FIPRESCI, Nagoda Izby Znawców i Krytykow Filmowych (Aleksandr Rogożkin) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr”
1995 – Nagroda „Nika” w kategoriach „Najlepsza rola męska” (Aleksiej Bułdakow), „Najlepszy film fabularny” (Aleksandr Gołutwa, Aleksandr Rogożkin), „Najlepszą reżyseria” (Aleksandr Rogożkin)
1995 - Nagroda prasy filmowej „Dla najlepszego filmu roku” (Aleksandr Rogożkin)

Mieszkaniec Finlandii, piszący pracę o rosyjskich tradycjach i obrzędach myśliwskich, przybywa do Rosji, żeby zebrać potrzebne materiały. Chętnie przyjmuje zaproszenie do wzięcia udziału w polowaniu. Wśród jego towarzyszy na łowach znajduje się generał, policyjny detektyw, lokalny leśniczy, będący ortodoksyjnym wyznawcą buddyzmu zen, i kilku mieszczuchów z Petersburga. Ambitne plany polowania wkrótce zostają mocno zweryfikowane pod wpływem olbrzymich ilości wódki oraz lokalnych dziewcząt, dając rezultaty znacznie odbiegające od zamierzeń.


Jeniec Kaukazu
Gatunek: dramat
Reżyser: Siergiej Bodrow-starszy
Scenariusz: Arif Alijew, Siergiej Bodrow-starszy, Boris Giller
Rok produkcji: 1996
Czas trwania: 100 min.
Obsada: Siergiej Bodrow-młodszy, Oleg Mieńszykow, Susanna Mechralijewa, Dżemał Sicharulidze, Aleksandr Burjejew, Walentina Fiedotowa, Aleksiej Żarkow, Paweł Lebieszew

Nagrody na festiwalach:
1997 – 6 Państwowych nagród Rosji (Arif Alijew, Siergiej Bodrow-młodszy, Siergiej Bodrow-starszy, Boris Giller, Paweł Lebieszew, Oleg Mieńszykow)
1997 – Nagroda publiczności (Siergiej Bodrow-starszy) na MFF w Sydney
1996 – Nagroda na najlepszy debiut (Siergiej Bodrow-młodszy) na MFF „Bałtycka perła” w Rydze-Jurmale
1996 – Nagroda za najlepszą rolę męską (Oleg Mieńszykow) na na MFF „Bałtycka perła” w Rydze-Jurmale
1996 – Nagroda Zawodowego Jury Kinematografistów i Nagroda publiczności (Siergiej Bodrow-starszy) na MFF „Listopad” w Mińsku
1996 - Nagroda FIPRESCI w programie pozakonkursowym (Siergiej Bodrow-młodszy) na MFF w Cannes
1996 – Grand-Prix „Kryształowy Globus”, Nagroda jury ekumenicznego (Siergiej Bodrow-starszy, Boris Giller) na MFF w Karlowych Warach
1996 – Grand-Prix „Stalker” (Siegiej Bodrow-starszy) na MF Filmów poświęconych prawom człowieka „Stalker” w Moskwie
1996 – Grand-Prix (Siergiej Bodrow-starszy, Boris Giller) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
1996 – Nagroda za najlepszą rolę męską (Siergiej Bodrow-młodszy) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
1996 - Nagroda za najlepszą rolę męską (Oleg Mieńszykow) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
1996 – Nagroda „Złoty Baran” dla najlepszego producenta roku (Boris Giler)
1996 – Nagoda „Nika” w kategoriach „Najlepszy scenariusz” (Arif Alijew), „Najlepszy film fabularny”, „Najlepszy scenariusz” (Boris Giller), „Najlepszą rolę męską” (Oleg Mieńszykow), „Najlepszą pracę reżysera dzwięku” (Jekatierina Popowa-Ewans)
1996 – Nominacja do Nagrody „Oskar” Amerykańskiej Akademii Filmowej w kategorii „Najlepszy film w języku obcym” (Siergiej Bodrow-starszy)
1996 – Nagroda „Feliks” Europejskej Akademii Filmowej w kategorii „Najlepszy scenariusz (Arif Alijew, Siergiej Bodrow-starszy, Boris Giller)
1996 – Nagroda prasy filmowej „Najlepszy aktora roku” (Siergiej Bodrow-młodszy), „Najlepszy film roku” (Siergiej Bodrow-starszy, Boris Giller)


Na motywach powieści Lwa Tołstoja. Akcja toczy się w czasach współczesnych. W czasie wojny na Kaukazie dwóch Rosjan stają się jeńcami w górskiej wiosce. Stary Abduł-Marat chce wymienić ich na swojego syna, jednak okazuje się, że wymiana nie dojdzie do skutku. Z wszechobecnym okrucieństwem, nieuniknionym podczas wojny, mocno kontrastują ciepłe ludzkie uczucia, które potrafią zrodzić się nawet w takich warunkach.


Brat
Gatunek: film akcji
Reżyser: Aleksiej Bałabanow
Scenariusz: Aleksiej Bałabanow
Rok produkcji: 1997
Czas trwania: 96 min.
Obsada: Siergiej Bodrow-młodszy, Swietłana Pismiczenko, Wiktor Suchorukow, Maria Żukowa, Anatolij Żurawlow, Jurij Kuzniecow, Wiaczesław Butusow, Irina Rakszyna, Nastia Polewa.

Nagrody na festiwalach:
1997 - Grand-Prix „Złoto Listopada” (Aleksiej Bałabanow) na MFF „Listopad” w Mińsku
1997 - Udział w programie „Inne spojrzenie” (Aleksiej Bałabanow) na MFF w Cannes
1997 -  Nagroda „Złota Kamera” (Siergiej Astachow) na MFF w Macedonii
1997  - Grand-Prix „Złoty medal” (Aleksiej Bałabanow) na MFF w Trieście
1997 – Nagoda za najlepszą rolę męską (Siergiej Bodrow-młodszy) na MFF w Chicago
1997 – Specjalna nagroda jury, Nagroda FIPRESCI (Aleksiej Bałabanow)  na Cottbus Film Festival of Young Eastern European Cinema
1997 – Specjalna nagroda jury, Nagroda FIPRESCI (Aleksiej Bałabanow) na MFF młodego kina w Turynie
1997 – Grand-Prix (Aleksiej Bałabanow) na Otwartym Rosysjkim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
1997 – Nagroda za najlepszą rolę męską (Siergiej Bodrow-młodszy)  na Otwartym Rosysjkim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
1997 – Nagroda „Złoty Baran” dla najlepszego aktora roku (Siergiej Bodrow-młodszy)

Po wyjściu z wojska Daniła wraca do rodzinnego miasteczka, gdzie właściwie nikt na niego nie czeka. Matka myśli tylko o starszym synu, Wiktorze, który - jak opowiada - robi karierę w Sankt Petersburgu. Daniła postanawia za namową matki spróbować swych sił w wielkim mieście. Jednak „nowe” życie w północnej stolice zaskakuje, a zaradny brat okazuje się płatnym mordercą.


Czas tancerza
Gatunek: dramat
Reżyser: Wadi Abdraszytow
Scenariusz: Aleksandr Mindadze
Rok produkcji: 1997
Czas trwania: 163 min. (2 odcinki)
Obsada: Zurab Kipszydze, Siergiej Nikonienko, Czułpan Chamatowa, Jurij Stiepanow, Swietłana Kopyłowa, Siergiej Garmasz, Wiera Woronkowa, Andriej Jegorow, Michaił Bogdasarow, Arszak Oganesian, Jewgienij Sierow

Nagrody:
1998 – Specjalna nagoda jury (Wadim Abdraszytow) na MFF w Locarno
1998 – Nagroda UNESCO (Wadim Abdraszytow) na MF Filmów poświęconym prawom człowieka w Moskwie
1998 – Grand-Prix (Wadim Abdraszytow) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
1997 – Nagoda „Złoty Baran” w kategorii „Nadzieja” (Wiera Woronkowa, Andriej Jegorow)
1997 - Nagoda „Złoty Baran” za najlepszy scenariusz (Aleksandr Mindadze)
1997 - Nagoda „Złoty Baran” za najlepszy film (Wadim Abdraszytow)
1997 – Nagroda „Nika” za najlepszą role drugoplanową (Zurab Kipszydze)
1997 – Nagroda „Nika” za najlepszy scenariusz (Aleksandr Mindadze).
1996 - Grand-Prix (Aleksandr Mindadze) w Konkursie Scenariuszy „Zwierciadło”, poświęconym stuleciu kinematografii.

Film jest jednocześnie historią miłości, za którą zapłacono krwią, i autorską analizą moralnego stanu ducha współczesnego pokolenia. Akcja toczy się w jednym z „zapalnych punktów” Rosji. Bohaterowie filmu właśnie wrócili z wojny. Są jednocześnie zwycięzcami i przegranymi, ponieważ odzwyczaili się od życia w warunkach pokojowych. Wojna przeminęła, ale dalej jest z nimi i zabija. A oni tak bardzo chcą żyć. Ale jak? Film jest narodowym dramatem o wojnie, która dotknęła każdego. „Czas tancerza” to czas wyboru: nieniawiści lub miłości, przyjaźni lub zdrady, zemsty lub wybaczenia.


Posterunek
Gatunek: dramat
Reżyser: Aleksandr Rogożkin
Scenariusz: Aleksandr Rogożkin
Rok produkcji: 1998
Czas trwania: 98 min.
Obsada: Roman Romancow, Iwan Kuzmin, Aleksiej Bułdakow, Andriej Krasko, Kiriłł Uljanow, Zoja Buriak, Siergiej Gusinskij, Aleksandr Iwanow, Dienis Moisiejew, Jegor Tomaszewskj, Dienis Kiriłłow, Jurij Grigorjew, Anastasija Rażuk, Margarita Byczkowa.

Nagrody na festiwalach:
1999 - Grand-Prix „Złota Róża” (Aleksandr Rogożkin) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
1999 – Specjalne wyróżnienie jury FIPRESCI "za ukazanie mechanizmu psychologii ludzkiej i demonstrację wysokiego poziomu człowieczeństwa” (Aleksandr Rogożkin) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
1999 – Nagroda Izby Znawców i Krytyków Filmowych (Aleksandr Rogożkin) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
1999 – Nagroda gazety „Trybuna” (Aleksandr Rogożkin) na MF Filmów poświęconym prawom człowieka
1999 – Nagroda „Srebrny Delfin” za najlepszą reżyserię (Aleksandr Rogożkin) na MFF w Troje
1999 – Nagroda „Wezuwi” za najlepszy film (Aleksandr Rogożkin) na MFF w Neapolu
1999 – Nagroda „Kryształowy Globus” za reżyserię (Aleksandr Rogożkin) na MFF w Karłowych Warach

Czasy współczesne. Gdzieś na Północnym Kaukazie toczy się wojna. W czasie jednej z wypraw do najbliższej wioski, żołnierze przypadkowo stają się śiadkami – od wybuchu ginie dziecko. Zaczyna się śledztwo, mieszkańcy pragną zemsty. Dla wyjaśnienia wszystkich okoliczności żołnierze oddelegowani są na odległy posterunek, gdzie w dzień i w noc będzie ich śledził tajemniczy strzelec...


Księżycowy tata
Gatunek: tragikomedia
Reżyser: Bachtijer Chudojnazarow
Scenariusz: Iraklij Kwirikadze
Rok produkcji: 1999
Czas trwania: 107 min.
Obsada: Czułpan Chamatowa, Moric Blajbtroj, Ato Muchamedzianow, Merab Ninidze, Polina Rajczkina, Nikołaj Fomienko

Nagrody:
2002 - Nagoda za najlepszą rolę żeńską (Czułpan Chamatowa) na FF „Brigantina”.
2000 - Grand-Prix „Złota róża” (Bachtijer Chudojnazarow) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2000 - Nagoda „Złoty Baran” dla najlepszego filmu (Igor Tołstunow)
2000 - Nagroda „Nika” za najlepszą reżyserię (Bachtijer Chudojnazarow)
2000 – Specjalny dyplom jury filmowców „za harmonię i poetykę języka filmowego” (Bachtijer Chudojnazarow) na MFF „Listopad” w Mińsku
2000 – Specjalna nagroda jury filmowców „za magię kina” (Bachtijer Chudojnazarow) na MFF „Listopad” w Mińsku
1999 – Nagroda za osiągnięcia artystyczne (Bachtijer Chudojnazarow) na MFF w Tokio.

Młoda wiejska dziewczyna, Mamlakat, wraca pewnego wieczoru do domu. Jest pełnia księżyca, a ona słyszy za sobą głos, ale w księżycowym świetle widzi jedynie sylwetkę. Naiwna Mamlakat zostaje uwiedziona przez nieznajomego. Po namiętnej nocy, okazuje się, że jest w ciąży. Kiedy jej ojciec dowiaduje się o tym, wyrusza na poszukiwanie człowieka, który zhańbił jego córkę. Na dodatek musi opiekować się synem, który właśnie wrócił z wojny i jest całkowicie załamany. Wszyscy troje udają się w pełną dziwnych i fantastycznych przygód podróż przez Azję Centralną.


Rozkoszny wiek
Gatunek: dramat
Reżyser: Siergiej Sołowjow
Scenariusz: Siergiej Sołowjow
Rok produkcji: 2000
Czas trwania: 115 min.
Obsada: Tatiana Parkina, Andriej Mieżulis, Jelena Karawajewa, Dmitrij Sołowjow, Kiriłł Ławrow, Ludmiła Sawieljewa, Siergiej Garmasz, Walentin Gaft, Andriej Panin.

Nagrody:
2008 – Dyplom konkursu „Kinomałyszok” na XVII Otwartym Festiwalu Filmów krajów WNP, Łotwy, Litwy i Estonii „Kinoszok”.
2001 - Nagoda „Złoty Baran ” za najlepszą drugoplanową rolę męską (Siergiej Garmasz)
2001 – Nagroda Izby Znawców i Krytyków Filmowych (Siergiej Sołowjow) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi.
2001 - Grand-Prix „Złota róża” (Siergiej Sołowjow) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi.
2001 – Nagroda im. Mikaela Tariwierdijewa za najlepszą muzykę do filmu (Enri Łołaszwili) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2001 – Specjalny dypom prasy filmowej „Dla spadkobiercy w linii prostej” (Dmitri Sołowjow) na MFF „Listopad” w Mińsku.
2000 - Nagroda „Nika” za nalepszą rolę męską (Siergiej Garmasz)
2000 – Nagroda jury związków artystycznych (Siergiej Sołowjow) na FF „Nowe kino Rosji”
2000 – Nagroda jury prasy (Siergiej Sołowjow) na FF „Nowe kino Rosji”.

Film opowiada o losie zwykłego rosyjskiego chłopca imieniem Wania, który urodził się w czasach socjalizmu, wychował w czasach zastoju, uczył się za pierestrojki, a teraz żyje w erze kapitalizmu…


Wojna
Gatunek: dramat
Reżyser: Aleksiej Bałabanow
Scenariusz: Aleksiej Bałabanow
Rok produkcji: 2002
Czas trwania: 120 min.
Obsada: Aleksiej Czadow, Ian Kelly, Siergiej Bodrow-młodszy, Ingeborga Dapkunajte, Jewklid Kjurdzikis, Georgij Gurgula, Władimir Gostjuchin, Wiktoria Smirnowa, Stas Stockij, Aleksie Aleksiejew, Jurij Stepanow

Nagrody na festiwalach:
2002 – Nagroda „Nika” za najlepszą drugoplanową rolę męską (Siergiej Bodrow-młodszy)
2002 – Nagroda „Złoty baran” za najlepsze zdjęcia (Siergiej Astachow)
2002 – Grand-Prix „Złota róża” (Aleksiej Bałabanow, Siergiej Selianow) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2002 – Nagroda za najlepszą rolę męską (Aleksiej Czadow) na MFF w Montrealu

Wojna rosyjsko-czeczeńska. Angielski aktor, John, i jego duńska narzeczona, Margaret, stają się więźniami czeczeńskich powstańców. Mężczyzna zostaje oswobodzony, ale aby uratować Margaret, trzeba zapłacić dwa miliony funtów okupu. Czeczeńcy cieszą się złą sławą w kwestii traktowania jeńców - kobiecie grożą tortury, a nawet śmierć. Pomocy odmawiają i rosyjski rząd, i brytyjski konsulat. Na zapłatę okupu zgadza się na szczęście brytyjska telewizja. Warunkiem jest jednak zgoda na sfilmowanie transakcji.


Staruchy
Gatunek: dramat
Reżyser: Giennadij Sidorow
Scenariusz: Giennadij Sidorow
Rok produkcji: 2003
Czas trwania: 103 min.
Obsada: Walentyna Bierezucka, Galina Smirnowa, Zoja Norkina, Tamara Klimowa, Bronisława Zacharowa, Anastasija Ljubimowa, Nina Kornikowa, Siergiej Makaro

Nagrody na festiwalach:
2004 – Nagroda „Nika” za najlepszą rolę żeńską (Walentyna Bieriezuckaja)
2004 – Główna Nagroda (Giennadij Sidorow) na MFF debiutów filmowych w Anży
2003 – Grand-Prix „Złota róża” (Giennadij Sidorow) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2003 – Nagroda za najlepszy debiut reżyserski (Giennadij Sidorow) na MFF debiutów filmowych w Anży
2003 – Grand-Prix „Złota róża” (Giennadij Sidorow) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2003 – Nagroda FIPRESCI (Giennadij Sidorow) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2003 – Nagroda Izby Znawców i Krytyków Filmowych (Giennadij Sidorow) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2003 – Nagroda Urzędu Wysokiego Komisarza ONZ ds. uchodźców na Międzynarodowym Festiwalu Filmów poświęconych prawom człowieka „Stalker” w Moskwie
2003 – dyplom Izby Znawców i Krytyków Filmowych za „twórczą odwagę w tworzeniu niezwykłego zespołu” (Giennadij Sidorow) na Międzynarodowym Festiwalu Filmów poświęconych prawom człowieka „Stalker” w Moskwie
2003 – Grand Prix „Skiński Jeleń” (Giennadij Sidorow) na MFF Młodość w Kijowie
2003 – Nagroda „Srebro Listopada” (Giennadij Sidorow) na MFF Listopad w Mińsku
2003 – Nagroda dla najlepszego debiutu (Giennadij Sidorow) na Festiwalu Filmów Rosyjskich w Honfleur
2003 – Specjalna Nagroda jury (Giennadij Sidorow) na Festiwalu Filmów Rosyjskich w Honfleur
2003 – Nagroda Publiczności (Giennadij Sidorow) na Festiwalu Filmów Rosyjskich w Honfleur

W odległej, zapomnianej przez ludzi wiosce, żyje kilka starszych kobiet i pomimo nędzy jaka panuje w tej cichej osadzie, nie narzekają na swój los, nie popadają w odrętwienie i wcale nie zamierzają umierać...Pewnego dnia do tej podupadłej, kostromskiej wioski przyjeżdża rodzina Tadżyków, którzy zakładają tam gospodarstwo i urządzają sobie życie. Niektórym nie podoba się jednak obecność „obcych”.


Kierowca dla Wiery
Gatunek: dramat
Reżyser: Paweł Czuchraj
Scenariusz: Paweł Czuchraj
Rok produkcji: 2004
Czas trwania: 112 min.
Obsada: Igor Pietrenko, Aliona Babenko, Bogdan Stupka, Andriej Panin, Jekatierina Judina, Marina Gołub, Paweł Waszczylin, Aleksiej Zielenskij, Oleg Łopuchow, Aleksandr Miezencew, Aleksiej Oszurkow, Siergiej Udowik, Walerij Barinow, Alisa Griebienszczikowa, Natalia Gudkowa, Siergiej Laktjunkin, Siergiej Stiepin, Alieksandr Szawrin

Nagrody na festiwalach:
2004 – Nagroda „Nika” w kategorii „Odkrycie roku” (Aliona Babienko)
2004 – Nagroda „Nika” za najlepszą muzykę filmową (Eduard Artemiew)
2004 - Nagroda „Nika” za najlepszą scenografię (Olga Krawczenia)
2004 – Nagroda „Złoty Orzeł”za najlepszą rolę żeńską (Aliona Babienko)
2004 – Grand Prix „Złota Róża” dla najlepszego filmu (Paweł Czuchraj, Aleksandr Rodnianskij, Igor Tołstunow) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2004 – Nagroda Specjalna (Paweł Czuchraj) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2004 – Specjalna Nagroda Jury (Paweł Czuchraj) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2004 – Nagroda im. G. Gorina za najlepszy scenariusz (Paweł Czuchraj) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi 2004 – Nagroda Izby Producentów dla najlepszej produkcji roku (Paweł Czuchraj, Aleksandr Rodnianskij, Igor Tołstunow) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2004 – Grand Prix „Złoty listopad” (Paweł Czuchraj) na MFF „Listopad” w Mińsku
2004 – Nagroda za najlepszą reżyserię (Paweł Czuchraj) na MFF „Listopad” w Mińsku
2004 – Nagroda za najlepszą rolę żeńską (Aliona Babienko) na Festiwalu Filmów Rosyjskich w Honfleur
2004 – I-sza Nagroda w konkursie „Wyborski rachunek” (Paweł Czuchraj) na Festiwalu Filmowym „Okno na Europę” w Wyborgu
2004 – Nagroda Publiczności „Duży Złoty Pegaz” (Paweł Czuchraj) na Festiwalu „Złoty Pegaz”
2004 – Nagroda za najlepszą rolę żeńską (Aliona Babienko) na MFF „Listopad” w Mińsku

Krym, rok 1962. Młody sierżant Wiktor przybywa na daczę generała Sierowa, aby pracować jako osobisty kierowca jego córki. Słońce, luksusowe samochody, amerykańskie przeboje lat sześćdziesiątych przeplatają się z tajną walką o strefy wpływu w państwowej machinie. Przed Wiktorem otwiera się wspaniała perspektywa szybkej kariery i dostatniego życia. Jednak jego los, podobnie jak losy generała i jego córki, są tylko pionkami w czyjeś wielkiej grze.


Biedni krewni
Gatunek: tragikomedia
Reżyser: Paweł Łungin
Scenariusz: Giennadij Ostrowskij
Rok produkcji: 2003
Czas trwania: 103 min.
Obsada: Konstantin Chabienski, Siergiej Garmasz, Leonid Kaniewski, Daniił Spiwakowskij, Marina Gołub, Natalia Koljankowa, Ester Gujeten, Otto Tausik, Greguar Leprens – Renge, Miglen Mirczew, Piotr Sołdatow, Ewgienija Dmitriew, Filip Iwanczenko, Michaił Parygin, Jelena Gałybina, Jekatierina Kibowskaja, Aleksandr Ilin, Władimir Salnikow, Marianna Szulc

Nagrody na festiwalach:
2005 – Nagroda Specjalna Festiwalu Filmów Rosyjskich w Honfleur (Paweł Łungin)
2005 – Specjalne wyróżnienie za najlepszą rolę żeńską (Ester Gorenten) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2005 – Grand Prix „Złota Róża” (Paweł Łungin) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi, Nagroda gubernatora Kubania
2005 – Nagroda im. G. Gorina za najlepszy scenariusz (Giennadij Ostrowskij) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2005 – Nagroda za najlepszą rolę męską (Konstantin Chabienskij) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2005 – Nagroda „Złoty Baran” za najlepszą męską rolę, przyznawana przez widzów (Konstantin Chabienskij)
2004 – Nagroda „Złoty Baran” za najlepszą reżyserię (Paweł Łungin)
2004 - Nagroda „Złoty Baran” za najlepszy scenariusz (Giennadij Ostrowskij)
2004 - Nagroda „Złoty Baran” za najlepszą rolę męską (Konstantin Chabienskij)

Edik Lietow pomaga zamożnym obcokrajowcom w odszukiwaniu krewnych w Rosji. Jego klienci wylewają łzy radości i wdzięczności, nie podejrzewając nawet, że „krewni” są podstawieni. Ich rolę odgrywają ludzie, wynajęci przez Edika w zamian za niewielkie wynagrodzenie.


Udając ofiarę
Gatunek: dramat
Reżyser: Kiriłł Sieriebriannikow
Scenariusz: Władimir Priesniakow, Oleg Priesniakow
Rok produkcji: 2006
Czas trwania: 100 min.
Obsada: Jurij Czursin, Wiktor Chajew, Anna Michałkowa, Aleksandr Ilin, Andriej Fomin, Igor Gasparjan, Maksim Konowałow, Marat Baszarow, Lija Ahedżakowa, Marina Gołub, Fiodor Dobronrawow, Olga Demidowa, Siergiej Miedwiediew

Nagrody na festiwalach:
2007 – Nagroda Jury za najlepszą rolę męską (Jurij Czursin) na Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Literatura i kino” w Gatczynie
2006 – Nagroda „Nika” za najlepszą drugoplanową rolę żeńską (Lija Ahedżakowa)
2006 – Nagroda Izby Znawców i Krytyków Filmowych „Biały Słoń” za najlepszy scenariusz (Władimir Priesniakow, Oleg Priesniakow) 2006 - Nagroda Izby Znawców i Krytyków Filmowych „Biały Słoń” za najlepszą drugoplanową rolę żeńską (Anna Michałkowa) 2006 – Grand Prix (Kiriłł Sieriebriennikow, Natalia Mokrickaja) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi 2006 - Nagroda Izby Znawców i Krytyków Filmowych (Kiriłł Sieriebriennikow) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi 2006 – Grand Prix (Kiriłł Sieriebriennikow, Natalia Mokrickaja) na MFF w Tel-Avivie 2006 - Grand Prix (Kiriłł Sieriebriennikow, Natalia Mokrickaja) na MFF w Rzymie 2006 – Nagroda Publiczności Kiriłł Sieriebriennikow) na MFF „Festiwal festiwali”

Film zrealizowany na podstawie sztuki Braci Priesniakowych pod tym samym tytułem. Wala, absolwent uniwersytetu, dorabia w milicji – odgrywa rolę ofiary w czasie wizji lokalnych. Jest modelem, na którym przestępca pokazuje, jak dokonała się zbrodnia. Wydarzenia w rodzinie Wali nawiązują do szekspirowskiego „Hamleta”. Wkrótce Wala stanie przed śledczymi nie w roli ofiary, ale w roli podejrzanego.


Proste sprawy
Gatunek: dramat
Reżyser: Aleksiej Popogrebski
Scenariusz: Aleksiej Popogrebski
Rok produkcji: 2007
Czas trwania: 110 min.
Obsada: Siergiej Puskepalis, Leonid Broniewoj, Giennadij Bogaczew, Dmitrij Bykowski, Michail Jewłanow, Swietłana Kamynina, Ljubow Makiejewa, Iwan Szwiedow, Boris Biedrosow, Aleksandr Bezrukow, Siergiej Wołkosz, Konstantin Worobiow, Olga Samoszyna, Siergiej Stiepin

Nagrody na festiwalach:
2008 – Nagroda za najlepszą drugoplanową rolę męską (Leonid Broniewoj) na MFF Narodów Słowiańskich i Prawosławnych „Złoty Witiaź”
2007 – Nagroda w programie „Rosyjskie Premiery” (Aleksiej Popogriebski) na Festiwalu „Bałtyckie debiuty” w Swietłogorsku
2007 – Nagroda „Złoty Orzeł” za najlepszy scenariusz (Aleksiej Popogriebski)
2007 – Nagroda „Nika” w kategorii „Odkrycie roku” (Siergiej Puskepalis)
2007 – Nagroda „Nika” za najlepszy scenariusz (Aleksiej Popogriebski)
2007 – Nagroda „Nika” za najlepszą drugoplanową rolę męską (Leonid Broniewoj)
2007 - Nagroda Izby Znawców i Krytyków Filmowych „Biały Słoń” za najlepszą rolę męską (Siergiej Puskepalis)
2007 - Nagroda Izby Znawców i Krytyków Filmowych „Biały Słoń” za najlepszą drugoplanową rolę męską (Leonid Broniewoj)
2007 – Grand Prix (Aleksiej Popogriebski, Roman Borysewicz) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2007 – Nagroda za najlepszą reżyserię(Aleksiej Popogriebski) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2007 - Nagroda Izby Znawców i Krytyków Filmowych (Aleksiej Popogriebski) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2007 - Nagroda za najlepszą drugoplanową rolę męską (Siergiej Puskepalis) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2007 – Dyplom za wybitny wkład w narodową kinematografię (Leonid Broniewoj) na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym „Kinotawr” w Soczi
2007 – Nagroda FIPRESCI za „ prawdziwe przedstawienie post-totalitarnego społeczeństwa w Rosji i wybitne role aktorskie” (Aleksiej Popogriebski) na MFF w Karlowych Warach
2007 – Nagroda Jury Ekumenicznego (Aleksiej Popogriebski) na MFF w Karlowych Warach
2007 – Nagroda za najlepszą rolę męską (Siergiej Puskepalis) na MFF w Karlowych Warach 2007 – Specjalna Nagroda Jury (Leonid Broniewoj) na MFF w Karlowych Warach
2007 – Nagroda za najlepszą rolę męską (Siergiej Puskepalis) na MFF „Pacific Meridian” we Władywostoku
2007 – Nagroda "Kryształowy Globus" (Aleksiej Popogriebski) za najlepszą reżyserię na MFF „Eurazja” w Ałma-Acie
2007 – Nagroda za najlepszą rolę męską (Leonid Broniewoj) na MFF „Eurazja” w Ałma-Acie 2007 - Nagroda za najlepszą rolę męską (Siergiej Puskepalis) na Wszechrosyjskim Festiwalu im. W. Szukszyna w Ałtaju

Siergiej Masłow, lekarz-anestezjolog i życiowy nieudacznik, otrzymuje intratną propozycję odwiedzenia w domu starego, prawie już zapomnianego aktora, Władimira Żurawliewa. Żurawliew przy pierwszym spotkaniu wydaje się być dość kapryśnym i nieprzyjemnym staruszkiem, ale wkrótce między nim a Masłowem zawiązuje się nić porozumienia. Pewnego dnia aktor składa lekarzowi osobliwą propozycję: Siergiej pomoże mu w godny sposób odejść z tego świata, a jako zapłatę otrzyma oryginalny obraz Ilii Repina, za który będzie mógł sobie kupić nowe mieszkanie.


Shultes
Gatunek: Dramat
Reżyser: Bakur Bakuradze
Scenariusz: Bakur Bakuradze
Rok produkcji: 2008
Czas trwania: 100 min.
Obsada: Giela Czitawa, Rusłan Griebienkin, Liubow Firsowa, Cecile Plaige, Wadim Susłow, Iwan Lebiediew

Nagrody na festiwalach:
2008 - Nagroda główna na Otwartym Rosyjskim Festiwalu Filmowym “Kinotawr” w Soczi
2008 - Nagroda główna na 38 Międzynarodowym Festiwalu Filmowym “Młodość” w Kijowie
2008 - Specjalna nagroda Cineuropa Prize na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym „Estoril Film Festival” w Lizbonie
2008 - Najlepszy debiut 2008 roku - Nagroda rosyjskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych

25-letni Aleksiej Shultes, były sportowiec, który uległ poważnemu wypadkowi, zarabia na życie jako kieszonkowiec. Mieszka z matką w dużym mieście, rankiem biega w parku, wieczorem ogląda sport w telewizji, czasem odwiedza brata w wojsku. Zawsze robi zakupy w tym samym sklepie. Nie wyraża żadnych emocji, nikt z jego znajomych nie wie jak żyje. Tajemnicą jest, co ma zapisane w notesie, który zawsze nosi ze sobą. Prawie na wszystkie pytania Aleksiej odpowiada „tak”, „w porządku”. Żeby dojechać do domu, szuka adresu w notesie. Pewnego razu Aleksiej poznaje małego Kostika, który pomaga mu w kradzieży. Ma jeszcze jednego wspólnika – znajomego lekarza, z którym kradną klucze właścicielom drogich samochodów. Pewnego razu, „pracując” z Kostikiem w metrze, Shultes okrada dziewczynę. Spotyka ją później w szpitalu, gdy odwiedza lekarza wspólnika. Odnajduje jej dokumenty i klucze, po czym włamuje się do mieszkania, gdzie znajduje kamerę wideo. Później, w domu, długo przegląda kasetę z wyznaniami miłości obrabowanej dziewczyny. Zetknięcie z cudzymi emocjami staje się dla Shultesa poważnym wstrząsem…


Bączek
Gatunek: Dramat
Reżyser: Wasilij Sigariew
Scenariusz: Wasilij Sigariew
Rok produkcji: 2009
Czas trwania: 88 min.
Obsada: Jana Trojanowa, Polina Płuczek

Nagrody na festiwalach:
2009 – Grand Prix, nagroda za najlepsza rolę żeńską, nagroda za najlepszy scenariusz na XX Otwartym Rosyjskim Festiwalu „Kinotawr”
2009 - Grand Prix festiwalu Douro Film Harvest w Lamegu, Portugalia
2009 – Nagroda Festiwalu Filmowego w Zurychu w kategorii „Międzynarodowy film fabularny”.

W miejscowości tak małej, że nawet nie posiadającej nazwy, urodziła się dziewczynka. Matka nie wiedziała, kto jest jej ojcem, ponieważ miała w swym życiu wiele przypadkowych przygód. Teraz matka i córka trzymają się razem. Nie mają imion. Ciągle są w biegu. Któregoś razu matka decyduje się na ucieczkę ucieka od córki w poszukiwaniu siebie, życia i świata. Córka biegnie za matką, gdyż nie wyobraża sobie bez niej życia. Ich bieg jest nieskończonym szeregiem powracających, podobnie jak melodia katarynki, błędów. Są one jak wirowanie bączka – niepozornej zabawki, podarowanej kiedyś przez matkę. Jednak pewnego dnia ów bieg zostaje zatrzymany.


Copyright 2009 © Sputnik nad Polską