Nagroda:
2012 – „Srebrna mysz” na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji

Jak poczuć ból drugiego człowieka? Bohaterem filmu jest autystyczny chłopiec, który żyje między zniszczonym mieszkaniem na obrzeżu wielkiego miasta a szpitalem psychiatrycznym. Przed kamerą znajduje się w momencie, gdy lada dzień zostanie pacjentem psychoneurologicznego internatu – miejsca, w którym ludzie z diagnozą jego choroby nie żyją długo. Autor – kamera – bohater. Odległość między nimi zmniejsza się, autor wchodzi w kadr i staje się bohaterem tej historii. Jednak nie jest to historia o tym, jak jeden człowiek pomógł drugiemu, a o tym, jak rozpoznał siebie w innym. O tym, że w każdym z nas żyje Inny, którego musimy codziennie zabijać po to, aby przeżyć.